مطابق دستورالمل تأسیس و فعالیت سبدگردان مصوب سازمان بورس و اوراق بهادار (در ابتدای دهه ۹۰ شمسی)، حداقل سرمایه لازم جهت تشکیل سبد ۱۰ میلیون تومان است. اما تشکیل سبد با این مبلغ در حال حاضر نه به نفع مشتری و نه به نفع سبدگردان است، چرا که با فرض کسب بازده فوق‌العاده بالا نیز، تکافوی جبران حتی بخشی از هزینه‌های سبدگردان را نیز نمی‌دهد و لذا به احتمال بسیار زیاد، سبد مشتری کلاً به امان خدا رها خواهد شد. در حال حاضر حداقل سرمایه لازم جهت تشکیل سبد نزد مشاور سرمایه گذاری نیکی ۱ میلیارد تومان است.

هم بعله و هم خیر! بعله از آن جهت که این امکان وجود دارد که سبدگردان کل پرتفوی مشتری را به اوراق با درآمد ثابت تخصیص دهد و لذا بازده از قبل مشخصی را برای وی به ارمغان آورد و هرگز از آن بازده نیز بالاتر نرود. خیر از آن جهت که «ریسک» و «بازده» دو روی یک سکه هستند و هر چه توانایی پذیرش ریسک توسط مشتری بیشتر باشد، در بلندمدت بازده انتظاری وی نیز بیشتر است.

خیر، سبدگردان در زیان شریک نیست. اما هیچ دلیلی وجود ندارد که برای مشتری زیان بسازد، چرا که اساساً کارمزد خود وی نیز وابسته به کسب بازده مازاد برای مشتری است. مگر این‌که از ابتدا سبدگردان قصد دیگری (همچون پروژه کردن سهم‌ها) از مدیریت پرتفوی داشته باشد یا پای روابط دیگری (همچون اخذ کارمزد از معاملات مکرر نزد کارگزاری‌ها) در میان باشد که چنین روابطی دور از شأن و بر خلاف اصول اخلاقی مشاور سرمایه گذاری نیکی است.

خیر. بعد از انعقاد قرارداد با شرکت سبدگردان مجاز (تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار)، یک کد سبد (که با PRX شروع می‌شد) از جانب شرکت سپرده‌گذاری مرکزی به نام خود شخص تخصیص داده می‌شود، با این تفاوت که این‌بار مدیریت آن کد (ارائه دستورهای خرید و فروش با آن کد) در اختیار شرکت سبدگردان است. لذا مدیریت کد بورسی شخصی همچنان در اختیار خود شخص قرار دارد و به سبدگردان ارتباطی ندارد. هر شخص (حقیقی یا حقوقی) می‌تواند تا ۳ کد سبد در هر شرکت سبدگردان اخذ نماید.

بعله، مشتری در هر زمان که اراده کند می‌تواند با اطلاع دادن به سبدگردان، هم به مبلغ آورده خود نزد وی بیافزاید و هم می‌تواند از مبلغ آورده خود (و سود کسب‌شده از آن طی این مدت) مقداری برداشت کند. چون آورده مشتری طی مدت قرارداد نزد سبدگردان از ابتدا تا انتهای قرارداد ثابت نیست، لذا فرمول‌های محاسباتی بازده پول-وزنی (MWRR) و زمان-وزنی (TWRR) جهت محاسبه بازده سبد تعریف شده‌اند که هر یک به‌نحوی سعی دارند اثر ورود و خروج پول را حذف کنند.

بعله، مشتری می‌تواند در هنگام انعقاد قرارداد با سبدگردان، تمام یا بخشی از مبلغ سبد را به‌صورت غیرنقد، مثلاً از طریق انتقال تمام یا بخشی از دارایی‌های خود در کد شخصی به کد سبد انتقال دهد (در هنگام فسخ یا پایان قرارداد نیز امکان عکس آن وجود دارد).

تفاوت سبدگردان با شرکت‌های کارگزاری‌ در این است که سبدگردان اساساً از خرید و فروش مکرر (overtrading) دارایی‌ها هیچ سودی نمی‌برد و کارمزد سبدگردان وابسته به عملکرد آن در سودسازی برای مشتری است. از طرفی شرکت‌های تأمین سرمایه نیز اگر چه قانوناً مجاز به سبدگردانی اوراق بهادار هستند، اما درآمد اصلی آنها عمدتاً از محل تعهد پذیره‌نویسی (underwriting) است و درآمد سبدگردانی برای آنها مبلغ قابل‌اعتنایی به‌حساب نمی‌آید که به آن وابسته باشند. این شرکت‌ها مدیریت صندوق‌ها را نیز که بر عهده دارند، عمدتاً از این جهت است که با منابع آنها اوراق بهادار تعهدپذیره‌نویسی‌شده را خریداری کنند.

خیر. نرخ کارمزد برای سبدگردان یک حد بهینه‌ای دارد و نه باید خیلی پایین و نه خیلی بالا باشد. بعضاً ممکن است کارگزاری‌ها برای مشتریان حتی به رایگان نیز سبدگردانی کنند، چرا که کارمزد آنها وابسته به خرید و فروش سهم‌ها (و نه لزوماً سود مشتری) است و از این منظر یک تضاد منافع بین آنها و مشتریان وجود دارد. از طرف دیگر چنان‌چه نرخ کارمزد خیلی بالا باشد (به‌نحوی که کسب کارمزد برای سبدگردان بعید به‌نظر برسد) ممکن است بعضی سبدگردان‌ها را به پذیرش ریسک‌های فوق‌العاده زیاد و غیرعاقلانه برای مشتریان (جهت کسب بازده فوق‌العاده بالا) ترغیب کند که در نهایت به‌ضرر خود مشتری تمام شود.

مشاوره گستر نیکی  اساساً خرید و فروش دارایی‌ها را بر مبنای تحلیل بنیادی (Fundamental) انجام می‌دهد و در این راستا از هر دو متد تحلیل بالا به پایین (Top-Down Analysis) و پایین به بالا (Bottom-Up) بهره می‌گیرد. بر این مبنا، استراتژی اصلی مشاوره گستر نیکی، خرید و نگهداری (Buy & Hold) دارایی‌هاست.